।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

बाळक्रीडा  अभंग क्र.३९

तीर देखोनियां यमुनेचें जळ । कांठींचं कोल्हाळ करिताती ||१||

कइवाड नव्हे घालावया उडी । आपणासी ओढी भय मागे ||२||

मागे सरे माय पाउलापाउलीं । आपलेंच घाली धाकें अंग ||३||

अंग राखोनियां माय खेद करी । अंतरी हें हरि जाणवले ||४|| 

जाणवलें मग देवे दिली बुडी । तुका म्हणे कुडी भावना हे ||५||
माझी वाणी तुझे वर्णी गुण नाम | ऐसें देईं प्रेम कांहीं कळा ||धृ||

अभंग क्र-३८४७(शिरवळकर)

teer tir dekhoniya yamuneche jal kathich kolhal karitati