।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

आपुल्या महिमानें । धातू परिसें केलें सोनें ।।१।।

तैसें न मनीं माझे आता । गुणदोष पंढरीनाथा ।।धृ।।

गांवामागील वोहोळ । गंगा न मनी अमंगळ ।।३।।

तुका म्हणे माती । केली कस्तुरीनें सरती ।।४।।

अभंग क्र.९७९ (शिरवळकर)

aapulya mahimane dhatu parise kele sone