।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

तुझी संगत नाहीं कामाची | मी सुंदरा कोवळ्या मनाची |

मज दृष्टी होईल साची | मग तुझी घेईन चर्या ||१||

कसें वेड लाविलें रे कान्हो गोवळीयां ||धृ||

माझा वंश आहे मोठ्याचा | तू तंव यातीहीन गौळ्याचा |

ऐक्या झालीया नांवरूपाचा | ठावचि पुसलिया ||३||

तुझ्या अंगीची घुरट घाणी | तनु काया दिसती ओंगळवाणी |

मुरली वाजविसी मंजुळवाणी | मनमोहन कान्हया ||४||

तुझ्या ठिकाणीं अवगुण मोठा | चोरी करुनी भरिसी पोटा |

व्रजनारी सुंदरा चावटा | अडविसी अवगुणिया ||५||

सर्व सुखाची कृष्ण संगती | वेनुनादें गाई गोप वेधती |

एका जनार्दनीं हरीरूपीं रमती | त्या व्रजसुंदरीया ||६||  

tuzi tujhi sangat nahi kamachi mi sundara kovalya manachi vraj brij