।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

वरता वेंधोनी घातली उडी । 

कळंबाबुडीं यमुनेसी ॥1॥ 

हरि बुडाला बोंब घाला । 

घरचीं त्यांला ठावा नाहीं ॥ध्रु.॥ 

भवनदीचा न कळे पार । 

काळिया माजी थोर विखार ॥2॥ 

तुका म्हणे काय वाउग्या हाका । 

हातींचा गमावुनियां थिंका ॥3॥