।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

कार्तिकिचा सोहळा । चला जाऊ पाहू डोळा । आले वैकुंठ जवळा । सन्निध पंढरीये ।।१।।

 पीक पिकले घुमरीं  । प्रेम न समाये अंबरीं । अवघी मातली पंढरी । घरोघरीं सुकाळ ।।धृ ।।

 चालति स्थिर स्थिर । गरुड टकयांचे  भार । गर्जती गंभीर । टाळ श्रुति  मृदंग ।।३।।

मिळालिया भद्रजाती । कैशा आनंदे डुल्लती । शुर उठावती । एक एक आगळे ।।४।।

 नामामृत कल्लोळ । वृंदे कोँदली सकळ । आले वैष्णवदळ । कळिकाळ कांपती ।।५।।

 आस करिती ब्रह्मादिक । देखोनि वाळवंटी चे सुख । धन्य धन्य मृत्युलोक । म्हणती भाग्याचा कैसे ।।६।।

 मरण मुक्ति वाराणसी । पितृऋण गया नासी । उधार नाहि पंढरिसी । पायापाशी विठोबाच्या ।।७।।

तुका म्हणे आता । काय करणे आम्हा चिँता । सकळ सिद्धीचा दाता । तो सर्वथा नुपेक्षी ।।८।।

                                                                      अभंग क्र.१८९(शिरवळकर)

kartikicha kartikecha kartikeecha sohla sohala chala jau pahu dola varanasi gaya vithoba vaishnav