।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

अवचिता परिमळु झुळकला अळुमाळु | मी म्हणे गोपाळु आला गे माये |

चांचरती चांचरती बाहेरी निघालें | ठकचि मी ठेलें काय करुं ||१||

मज करा कां उपचारु अधिक ताप भारू | सखिये सारंगधरू भेटवा कां ||धृ||

तो  सांवळा सुंदरु कासे पितांबरू | लावण्य मनोहरु देखियेला ||

भरलिया दृष्टी जंव डोळां न्याहाळी | तंव कोठें वनमाळी गेला गे माये ||२||

बोधुनी ठेलें मन तंव जालें आन | सोकोनी घेतले प्राण माझे गे माये ||

बापखुमादेविवरू विठ्ठल सुखाचा | तेणें कायामनेंवाचा वेधीयलें ||३|| 

वरील विरहिणी येथे ऐका -गायन लतादीदी

avachita awachita parimalu zulakala alumalu mi mhane gopalu aala ge maye