।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

पंढरपुरीचा निळा लावण्याचा पुतळा |

विठो देखियेला डोळां बाईये वो ||१||

वेधलें वो मन तयाचियां गुणीं |

क्षणभर न विसंबे विठ्ठलरुक्मिणी ||धृ||

पौर्णिमेचे चांदणे क्षणक्षणा होय उणे |

तैसे माझें जिणें एका विठ्ठलेंविण ||३||

बापखुमादेविवरू विठ्ठलची पुरे |

चित्त चैतन्य मुरे बाईये वो ||४||

 pandharapuricha nila lavanyacha putala vitho dekhiyela savala baiye bai ye vo o dnyanadev dnyaneshwar