।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

कोकिळे चित्कळा रत्नाची ते किळा | मान की सोज्वळा वर्णुं हरीचा ||धृ||

वृन्दावनी वेणू वाजे रुणुझुणु | वेध तनुमनु गोपाळांचा ||२||

देहुडा पाऊली हरी गोपाळा गोजिरी | वाहाती ते अलोरी हरी छंदे ||३||

वेधली वनचरें गोधनें अपारें | पक्षीकुळें साचारे तल्लीन झाली ||४||

यमुनेचें उदक जळचरें सम्यक | पाताळी पन्नग एकों ठेली ||५||

ऐसे कृष्णवेधे तल्लीन झाले बोधें | नामा म्हणे वेणुछंदे स्थिर झाली ||६||

kokile chitkala ratnachi te kila maan man ki sojvala varnu haricha