।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

उठोनि प्रात:काळी म्हणे यशोदा मुरारी | गोपाळ वाट पाहती उभे तुझ्या द्वारीं |

शिदोरी घेऊनि वेगीं जाय रानीं ||१||

यमुनेच्या तीरी खेळ खेळतो कान्हा | नानापरी क्रीडा करी यादवांचा राणा ||धृ||

मागें पुढें गोपाळ मध्ये चाले हरी | सांवळा सुकुमार वाजवी मुरली अधरी |

पुच्छें वर करुनी नाचती नाना ||३||

मुरलीचा नाद न समाय त्रिभुवनी | किती एक नादे भुलल्या गौळणी |

देह गेह सांडोनि चालताती वनें ||४||

खग मृग गायी व्याघ्र नसे दुजा भाव | सकळीं उच्चारण एक कृष्ण नांव |

काय वाचा मनें शरण एका जनार्दनीं ||५||

uthoni pratkali pratakali pratakkali mhane yashoda murari gopal vat pahati ubhe tuzya dwari dvari shidori gheuni vegi jay rani ghevoni