बोलिलों तें कांहीं तुमचिया हिता ।
वचन नेणतां क्षमा कीजे ॥1॥
वाट दावी तया न लगे रुसावें ।
अतित्याई जीवें नाश पावे ॥ध्रु.॥
निंब दिला रोग तुटाया अंतरीं ।
पोभाळितां वरि आंत चरे ॥2॥
तुका म्हणे हित देखण्यासि कळे ।
पडती आंधळे कूपा माजी ॥3॥
No comments:
Post a Comment