।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

देऊळींचा देवो घरभरी भावो । कळसेवीण वावो जातु असे ॥

जाताती वाउगे नटनाट्यसोंगें । चित्तअनुरागें भजतीना ॥

असोनि न दिसे उगयाचि पिसें । घेती वायां वसे सज्जनेवीण ॥

रावोरंक कोहं न म्हणेचि सोहं । साकारलें आहम् न कळे तया ॥

भ्रांतीचेनि भूली वायाचि घरकुली । माया आड ठेली अरे रया ॥

मुक्ताई परेसी दुभतें चहूंसी । सत्रावी सर्वरसीं एका देवें ॥