।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

काय सांगुं तूतें बाई | काय सांगुं तूतें ||धृ||

जात होतें यमुने वातत भेतला सावला | 

दोईवल तोपी मयुल पुछाची खांद्यावली कांबला ||२||

तेणे माझी केली तवाली मग मी तेथून पलाली |

पलता पलता घसलुन पलली दोईची घागल फुतली ||३||

माझे गुलगे फुतले मग मी ललत बथले |

तिकून आले शालंगपाणी मला पोताशी धलिले ||४||

मला पोताशी धलिले माझे समाधान केलें |

निवृत्तीचे कृपे सुख हें ज्ञानदेवा लाधलें ||५||

kay sangu tute bai kaay saangu tutee