।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

धिग जीणें तो बाइले आधीन ।

परलोक मान नाही दोन्ही ॥1॥ 

धिग जीणें ज्याचें लोभावरी मन ।

अतीतपूजन घडेचिना ॥2॥ 

धिग जीणें आळस निद्रा जया फार ।

अमित आहार अघोरिया ॥3॥ 

धिग जीणें नाहीं विवेक वैराग्य । 

झुरे मानालागीं साधुपणा ॥4॥ 

तुका म्हणे धिग ऐसे जाले लोक ।

निंदक वादक नरका जाती ॥5॥