।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

आतां उघडीं डोळे | जरी अद्यापि न कळे | 

तरी मातेचियां खोळे | दगड आला पोटासी ॥१॥

मनुष्यदेह ऐसा निध | साधिल तें साधे सिद्ध | 

करूनि प्रबोध | संत पार उतरले ||धृ||

नाव चंद्रभागे तीरीं | उभी पुंडलीकाचे द्वारीं ॥ 

कट धरूनियां करीं | उभाउभी पालवी ||३||

तुका म्हणे फुकासाठीं | पायीं घातलीया मिठी | 

होतो उठाउठी | लवकरी च उतार ||४||

अभंग क्र-८६ (शिरवळकर)

aata ata ughadi dole jari adyapi n kale tari matechiya khole dagad ala potasi sant