।। सार्थ श्री सकलसंतगाथा ।।

बाळ सगुण गुणांचें तान्हें गे | बाळ दिसतें गोजिरवाणें गे |

काय सांगतां गाऱ्हाणे गे | गोकुळींच्या नारी ||१||

श्रीरंग माझा वेडा गे | याला नाहीं दुसरा जोडा गे |

तुम्ही याची संगत सोडा गे | गोकुळींच्या नारी ||धृ||

पांच वर्षाचें माझें बाळ गे | अंगणी माझ्या खेळे गे |

कां लटिकाची घेतां आळ गे | गोकुळींच्या नारी ||३||

सांवळा गे चिमणा माझा | गवळणीत खेळे राजा |

तुम्ही मोठ्या ढालगजा गे | गोकुळींच्या नारी ||४||

तुम्ही खाऊन लोण्याचा गोळा गे | आळ घेतां या गोपाळा गे |

तुम्ही ठाईच्या वोढाळा गे | गोकुळींच्या नारी ||५||

तुम्ही लपवूनी याची गोटी गे | लागतां गे याचे पाठीं गे |

ही एवढीच रीत खोटी गे | गोकुळींच्या नारी ||६||

तुम्ही लपवूनी याचा भोवरा गे | आळ घेतां शारंगधरा गे |

तुम्ही बारा घरच्या बारा गे | गोकुळींच्या नारी ||७||

हा ब्रम्हविधीचा जनिता गे | तुम्ही याला धरुं पाहतां गे |

हा कैसा येईल हातां गे | गोकुळींच्या नारी ||८||

नामा म्हणे यशोदेशी गे | हा तुझा हृषीकेशी गे |

किती छळीतो आम्हांसी गे | गोकुळींच्या नारी ||९|| 

bal baal sagun gunanche gunache tanhe ge disate diste disatay gojirvane gojiravane kay sangata garhane gukulichya gukulachya nari naari